انواع مختلف استارت آپ ها

اصطلاح «استارت آپ» معمولا تصویر یک شرکت فن آوری با ریسک، با رشد بالا و سرمایه گذاری را فراخوانی می‌کند. این تصویر کاملا دقیق نیست در حالی که برخی از استارت آپ ها با این نمایه مناسب هستند، آنها اقلیت کوچکی هستند. اکثریت قریب به اتفاق استارت آپ ها در سیلیکون ولی سرچشمه نمی‌گیرند و به IPO های میلیارد دلاری ختم نمی‌شوند. استارت آپ ها را می‌توان با توجه به چشم انداز رشد، الزام سرمایه و نیازهای سبک زندگی که به بنیانگذاران خود تحمیل می‌کنند، به انواع مختلفی تقسیم بندی کرد. برای کارآفرین مهم است که این انواع مختلف را درک کند. این مقاله به شما کمک می‌کند تا نوع استارت آپی را که می‌خواهید دنبال کنید، تعیین کنید تا بتوانید تصمیمات مختلف مربوط به آن را از طریق یک قاب تحلیلی مناسب ارزیابی کنید.

یک استارت آپ می‌تواند یک آرایشگاه یا یک شرکت پرواز پرنده باشد. بیشتر مبتدیان به بودجه VC یا تیمی از مهندسان آموزش دیده MIT و MBA های هاروارد نیاز ندارند. مفهوم رایج یک استارت آپ به عنوان یک سرمایه گذاری با رشد بالا بسیار ناپسند است. در حقیقت، اکثریت قریب به اتفاق مبتکران موفق بودجه خارجی دریافت نمی‌کنند و با سرعتی ثابت اما کند رشد می‌کنند. چندین نوع استارت آپ دیگر وجود دارد. اگر می‌خواهید کار خود را شروع کنید، لازم است که قبل از تصمیم گیری در مورد بهترین نوع ایده‌های کسب‌ و کار خود، از انواع مختلف استارت آپ ها آگاهی داشته باشید و تفاوت در نیازهای سرمایه گذاری آنها، پروفایل‌های ریسک، پیامدهای شیوه زندگی و پتانسیل های صعودی را درک کنید. شخصیت و تمایلات سبک زندگی شما.

سوالات کلیدی

پاسخ به اینها نوع شروع کار شما را مشخص می کند

جواب دو سوال زیر بیشترین تاثیر را در تعیین نوع شروع کار شما خواهد داشت:

اندازه و رشد احتمالی

آیا کسب و کار شما خیلی سریع به اندازه بزرگ رشد خواهد کرد یا با سرعت کند اما پایدار رشد خواهد کرد؟ مشاغل دارای رشد بالا ویژگی های زیر را دارند:

1. بازار بالقوه بزرگی برای آدرس دهی به عنوان مثال تلفن های هوشمند یا موتورهای جستجو
2. یک فناوری جدید یا یک مدل تجاری که منجر به اتخاذ سریع مشتریان می‌شود.
3. مقیاس پذیری شدید در مدل کسب و کار؛ غالبا فناوری قادر به ایجاد چنین مقیاس پذیری است از این رو بیشترین سرعت‌های رشد سریع بنگاه‌های فناوری هستند.
4. نیاز به اجرای خیلی سریع به دلیل احتمال ورود توسط رقبا

الزامات بودجه

چه میزان بودجه خارجی برای راه اندازی مشاغل خود نیاز دارید و چه کسی آن را برای شما تامین می‌کند؟ پاسخ به این سوال بیشترین تاثیر را در نوع شروع کار شما خواهد داشت. استارت آپ هایی که نیاز به مقدار زیادی از بودجه خارجی دارند، ویژگی های زیر را دارند:

1. نیازهای سرمایه بزرگ آنها غالبا با الزام به الف) سریع انجام می‌شود و پیش از هر رقبا یا ب) برای ساختن دارایی (IP، سهم بازار، ثبت اختراعات و غیره) که باعث می‌شود رقبا از ورود به بازار منصرف شوند، هدایت می‌شوند.
2. برای جذب سرمایه گذاران خارجی، چنین مشاغل باید یک استراتژی خروج کاملا واضح را در پیش رو داشته باشند.
3. موسسین (سازمان ها) احتمالا مجبور خواهند شد که کنترل مشاغل را با منابع خارجی (مانند بنگاه‌های سرمایه گذاری یا بنگاه‌های سهام خصوصی) که در دوره آینده مشاغل تاثیر و کنترل دارند، کنترل کنند.
4. تامین مالی و ساختار شرکتی تجارت ناگزیر به معنای آن است که چنین استارت آپی نمی‌تواند به عنوان یک تجارت «مادر و بچه» یا «شیوه زندگی» اداره شود.

توجه داشته باشید که در پاسخ به دو سوال فوق همبستگی شدیدی وجود دارد؛ مشاغل با رشد بالا که دارای بازارهای بالقوه بزرگ هستند، اغلب به سرمایه گذاری‌های خارجی بزرگ نیاز دارند و به همین دلیل سرمایه گذاری می‌شوند.

انواع راه اندازی ها

پنج نوع استارتاپ

استارت آپ ها را می‎توان در پنج دسته زیر طبقه بندی کرد. توجه داشته باشید که این لیست جامع نیست، اما یک چارچوب تحلیلی را ارائه می‌دهد که از طریق آن می‌توانید استارت آپ خود و تصمیمات مرتبط را که هنگام راه اندازی و رشد آن می‌خواهید ارزیابی کنید.

کسب و کار مادام العمر

یک تجارت سبک زندگی به شما امکان می‌دهد طبق شرایط شخصی خود کار کنید (شما ساعات کار و محل کار را تعیین می‌کنید) اما به اندازه کافی به شما پرداخت می‌کند که کار را پاداش می‌دهید. یک تجارت شیوه زندگی ممکن است از تجربیات قبلی یا دانش بنیانگذار بهره ببرد و اغلب توسط یک شخص با شبکه خوب که از شغل یا حرفه ای پرمصرف بازنشسته شده است، شروع می‌شود. آنها به محل آجر و ملات بستگی ندارند و اغلب می‌توانند به طور عملی (یعنی با استفاده از همکاری‌های مبتنی بر اینترنت و فناوری های ارتباطی) توسط بنیانگذار انجام شوند. مشاوره کسب و کار، مشاوره مالی نمونه‌هایی از چنین مشاغل است.

از طرف دیگر، یک تجارت سبک زندگی می‌تواند مبتنی بر سرگرمی یا اشتیاق باشد. چنین کارآفرینی عاشق کارهایی است که می‌کند در حالی که رئیس خود است. یک عکاس حرفه‌ای، یک مربی گشت و گذار، یک طراح وب سفر، نمونه‌هایی از چنین مشاغل مبتنی بر سبک زندگی سرگرمی هستند. غالبا، چنین مشاغلی غیر از بنیانگذار تعداد کم یا تعداد کمتری از کارمندان پشتیبانی را استخدام می‌کنند.

چنین مشاغل سبک زندگی بعید است که با بسیاری از کارمندان به شرکت‌های رشد سریع تبدیل شوند، اما با این وجود آنها می‌توانند یک شیوه زندگی بسیار خوب و با ارزش را برای کارآفرین فراهم کنند.

تجارت کوچک سنتی

امروزه تعداد زیادی از کارآفرینان در جهان درگیر آنچه می‌توان به بهترین وجه به عنوان یک تجارت کوچک سنتی توصیف کرد، هستند. این دسته از مشاغل است که به عنوان یک پروفایل رشد پایدار اما آهسته شناخته شده اند. فروشگاه‌های مواد غذایی، آرایشگاه‌ها، مشاوران، بنگاه‌های مشاوره فناوری اطلاعات، نمایندگان بیمه، فروشگاه‌های اینترنتی تجارت اینترنتی، نجاری، هالووین، برق و غیره همگی نمونه اینگونه مشاغل هستند.

نمونه متداول دیگر این نوع، تجارت حق رای دادن است. یک حق رای دادن یک چارچوب تجاری پایدار برای کارآفرینی که به دنبال ساختار، راهنمایی و پشتیبانی از بازاریابی است، فراهم می‌کند. یک حق رای دادن می‌تواند به یک سرمایه گذاری اولیه قابل توجه و همچنین پرداخت‌های حقوقی مداوم به فرانشیزور نیاز داشته باشد. با این حال، یک حق رای دادن می‌تواند یک جایگزین عالی برای کارآفرینی باشد که تجربه کمی در استارت آپ ها دارد اما بودجه در اختیار دارد تا بتواند به هزینه‌های راه اندازی فرانشیز اختصاص دهد.

بیشتر مشاغل کوچک برای مقیاس طراحی نشده‌اند مالکان می‌خواهند صاحب مشاغل خود و حمایت از خانواده خود باشند. چنین مشاغل خیلی سودآور نیستند، به ویژه اگر بنیانگذاران خودشان حقوق نرخ بازار را بپردازند. تنها سرمایه در دسترس آنها پس انداز خودشان است، چیزی که می‌توانند از بستگان و بانکها وام بگیرند. کارآفرینان مشاغل کوچک میلیاردر نمی‌شوند و ظاهر مطبوعاتی را در مطبوعات نشان نمی‌دهند. اما به تعداد بسیار زیاد، آنها نسبت به کارآفرینان در مقوله های دیگر نماینده «کارآفرینی» هستند و شرکت‌های آنها اکثریت قریب به اتفاق مشاغل محلی را در اکثر اقتصادها ایجاد می‌کنند.

کسب و کار رشد اقتصادی خود را تامین کنید

مشاغلی که با قصد صریح سرمایه گذاری در یک شرکت بزرگ آغاز می‌شود اما بدون آن که بدنبال بودجه خارجی باشد، در این دسته قرار می‌گیرد. در چنین کسب و کار، شما بودجه را تامین می‌کنید که دارایی یا اعتبار خود را هزینه می‌کند. به منظور حفظ کنترل مشاغل خود، از تامین اعتبار سهام خارجی جلوگیری می‌کنید. این نوع تجارت معمولا توسط شخصی آغاز می‌شود که یا به طور مستقل ثروتمند است، یا با سایر استارت آپ ها موفق بوده و می‌خواهد ایده بعدی را دنبال کند.

توجه داشته باشید که یک تجارت در این طبقه ممکن است به محض توسعه کسب و کار به جایی برسد که بتواند ارزیابی خوبی را انجام دهد، در آینده به دنبال تامین اعتبار خارجی باشد. اما تفاوت اساسی این است که چنین شغلی برای راه اندازی وابسته به تامین مالی خارجی نیست. کارآفرین قادر به راه اندازی استارت آپ با بودجه خود است.

استارت آپ مقیاس پذیر با بودجه خارجی

این مقوله‌ای است که به بهترین وجه توصیف‌های راه اندازی فناوری Silicon Valley را انجام می‌دهد. فیس بوک، Uber Cloudera نمونه‌هایی از این دسته هستند. بنیانگذاران بر این باورند که آنها ایده ای دارند که «جهان» را تغییر خواهد داد. آنها می‌خواهند به سرعت آن را عملی کنند و به سرمایه خارجی قابل توجهی برای آن احتیاج دارند. بر خلاف کارآفرینان مشاغل کوچک، این بنیانگذاران علاقه ندارند صرفا درآمد خود را بدست آورند بلکه به دنبال ایجاد یک جایگاه قابل توجه سهام در یک شرکت هستند که سرانجام به تجارت عمومی یا کسب درآمد تبدیل می‌شوند و بازپرداخت بزرگی را برای آنها و سرمایه گذارانشان ایجاد می‌کنند.

راه اندازی‌های مقیاس پذیر برای سرمایه گذاری در جستجوی یک مدل تجاری، به سرمایه ریسک نیاز دارند. آنها بهترین و درخشان‌ترین کارمندان را استخدام می‌کنند. وقتی این موضوع را دریابند، تمرکز آنها روی مقیاس به سرمایه گذاری بیشتری نیاز دارد تا بتواند به گسترش سریع آن دامن بزند. چنین سرمایه گذاری‌ها با موفقیت چشمگیری روبرو می‌شوند یا با سرمایه زیادی در زیر تخلیه شکست می‌خورند.
برخی از ویژگی‌های راه اندازی این گروه به شرح زیر است:

1. اندازه بزرگ بازار هدف بالقوه
2. ایده جدید یا مدل کسب و کار
3. مدل تجاری بسیار مقیاس پذیر
4. امکان اجرای بسیار سریع برای پیش ماندن از رقبا. این امر مستلزم کسب استعداد با کیفیت بالا و تحقیق و توسعه است.
5. بودجه زیادی در خارج.
6. ساختارهای پیچیده سرمایه از طریق دورهای مختلف بودجه.
7. از دست دادن کنترل توسط بنیانگذاران.
8. موفقیت شدید یا شکست، بدون وجود میانه.
9. طرز تفکر «چرخیدن به حصار» در کلیه شرکت کنندگان، منجر به سبک زندگی پر فشار و تصمیمات زیر بهینه می‌شود.
10. نیاز به عملکرد روابط عمومی و پوشش گسترده مطبوعات

اهداف دستیابی

اینها مشاغلی هستند که به منظور دستیابی توسط یک شرکت بزرگتر در تاریخ آینده طراحی شدهاند. این مشاغل ویژگی‌های مختلفی را در رده‌های قبلی (Startup مقیاس پذیر با بودجه خارجی) به اشتراک می‌گذارند اما با این تفاوت که اندازه بازار هدف آنها به اندازه بزرگ نیست. غالبا مشاغل موجود در این دسته در تلاش هستند تا یک مدل تجاری اثبات شده در سطح جهانی را به بازار محلی یا طاقچه‌ها بپیوندند.

در پنج سال گذشته، هزینه ساخت استارت آپ‌های فناوری کاهش یافته است. بسیاری از این استارت آپ ها با استفاده از بودجه جمعیت و یا فرشته، VCهای سنتی را دور می‌زنند. در بعضی موارد، در حالی که ممکن است آنها بتوانند یک تجارت بزرگ در زمینه ارزش گذاری ایجاد کنند، فقدان سرمایه گذاران سرمایه گذاری سنتی (و همزمان پویایی خروج بزرگ) فشار«نقدینگی برای نرده ها» را به اهداف نقدینگی می‌رساند. احتمالا این کلاس از استارت آپ با قیمت 5 تا 50 میلیون دلار به یک شرکت بزرگتر فروخته می‌شود. بنیانگذاران و سرمایه‌گذاران با میلیون ها دلار فاصله می گیرند اما میلیاردی نمی‌شوند.

مشخصات این نوع شامل موارد زیر است:

1. بازارهای نسبتا کوچک و طاقچه اما کاملا تعریف شده. به جای میلیاردها درآمد صدها میلیون.
2. مکمل سایر مشاغل بزرگ.
3. گاهی اوقات به عنوان تحقیق و توسعه برای مالک بزرگتر عمل کنید. در حالی که شرکت‌های بزرگ جذب کننده، مدل‌های تجاری شناخته شده‌ای را اجرا می‌کنند، چنین استارت آپ هایی به عنوان سازمان‌های موقت عمل می‌شوند که برای جستجوی مدل کسب و کار مقیاس پذیر و قابل تکرار و بدون ایجاد خطر برای فرد کسب کننده عمل می‌کنند. به عنوان مثال، استارت آپ های کشف داروهای پزشکی.
4. یک سرمایه‌گذاری مقرون به صرفه با اعتبار خارجی می‌تواند به این گروه ختم شود که طرفین بدانند که بازار بالقوه این استارت آپ آنقدر بزرگ و پر سود نیست که در ابتدا فکر می‌کردند.

استارتاپ شما

مجموعه مهارت‌ها و انگیزه‌های خود را با نوع شروع کار خود هماهنگ کنید.
همانطور که در بحث قبلی اشاره شده است، این نوع استارت آپ ها خواسته‌های مختلفی را در مورد مهارت مهارت بنیانگذاران ایجاد می‌کند و پیامدهای بسیار متفاوتی برای سبک زندگی آنها دارد. در حالی که سود مالی عاملی مهم در تصمیم بسیاری از افرادی است که برای خودشان تجارت می‌کنند، مطمئنا پول تنها انگیزه برای شروع یک شرکت جدید نیست. این که آیا شما به دنبال انعطاف پذیری در برنامه خود هستید، آزادی تصمیم گیری در مورد شغل خود، شهرت یا بازپرداخت بزرگتر، این مهم است که درک کنید الف) چرا می‌خواهید یک شغل را شروع کنید و ب) اگر نوع شروع کار مورد نظر شما مطابقت دارد انتظارات و قابلیت های شما.

قبل از گذراندن وقت، تلاش و پول مورد نیاز برای توسعه یک تجارت جدید، از مهارت خود استفاده کنید. آیا با افراد دیگر خوب کار می‌کنید؟ آیا به خوبی با عدم اطمینان برخورد می‌کنید؟ آیا شما یک سخنران عمومی خوب هستید؟ حسابداری را می‌فهمید؟ آیا شما یک برونگرا با شبکه عظیم ارتباطات تجاری هستید؟ لیستی از مهارت‌ها، دانش و دارایی‌هایی را که قبلا در اختیار دارید، تهیه کنید، اما یکی از آن دسته از مواردی را که ندارید، تهیه کنید. در مناطقی که کمبود دارید، نیاز به کمک دارید. این کمک می‌تواند در قالب موسسین یا کارمندان باشد. صداقت در این مرحله از روند، شما را از شرمساری، بدهی و عدم موفقیت بعدا نجات خواهد داد. دانستن آنچه شما نمی‌دانید و به اندازه کافی ایمن برای کمک به درخواست هنگامی که نمی‌دانید برای موفقیت در تجارت شما ضروری است.

مهم نیست نوع استارت آپی که در نظر دارید، باید بدانید که تنها چیزی که همه استارت آپ ها با هم مشترک هستند این است که ریسک پذیر هستند. در واقع، نه از ده استارت آپ، این کار را انجام می‌دهند، در درجه اول به این دلیل که محصولی را ایجاد می‌کنند که هیچ کس نمی‌خواهد. آیا می‌توانید این سطح خطر بالا را بپذیرید که از هیچ چیز برای فرار از استرس و فداکاری خود فرار نخواهید کرد؟ حتی بدتر، انحلال شغل شما ممکن است عواقب شخصی عظیمی داشته باشد، مانند ورشکستگی، از دست دادن خانه، طلاق و از دست دادن شهرت.

توانایی پذیرش مشکلات و نارسایی ها هنگام شروع کار جدید ضروری است. اگر شما نوع شخصی باشید که وقتی کارها به نتیجه نرسید، ناامید، ناراحت و یا به راحتی خاموش شوید، شروع به کار شرکت شما ممکن است مسیری مناسب نباشد.

نتیجه
استارت آپ ها را می‌توان در انواع مختلف طبقه بندی کرد. هر نوع به سطح متفاوتی از مهارت نیاز دارد، سطح پیچیدگی‌های مختلفی را ارائه می‌دهد و پاداش‌های مالی مختلفی را ارائه می‌دهد. یک کارآفرین باید درک روشنی از این پویا داشته باشد و اطمینان حاصل کند که نوع استارت آپی که قصد راه اندازی آن را دارد، با توانایی‌های او و اهداف شخصی مطابقت دارد.